آهــــــــــــــــــــاوران

من دیدم 
            آسمان که از همان اول آبی نبود
درخت هم از همان اول برگ نداشت
                        گل جایش در گلدان نبود
من دیدم
        حوا که آمد
                   آدم، آدم شد
                              آسمان، آبی
رنگ سبز به درخت زدند انگار!
                             مادر گلدان را روی تاقچه گذاشت
من دیدم
       حوا که آمد... . 

شاعر گدای کلمه

و عاشق گدای شاعر

این کلیشه نیست

تکرار دوباره‌ی عمر است

برای شکستن

پنجره‌ی سکوت

شنیدیده‌ام  که تو یک جمعه برمی گردی

کدام جمعه؟

             نمی شد اشاره می کردی؟

حرف هایم توی دوری از تو سکوت است

و سکوتم پر از حرف

که می داند که سرنوشت سکوت من وتو چه خواهد بود

و نگاه ما کی بهم پیوند می خورد

غریبه آشنایم باش

و رد پایم

دلم برای سکوتت به اندازه تنگ ماهی کوچک قلبم تنگ شده است

و می دانم دل تو از آن هم تنگ تر

صدای قلبت از جاده ها گذشته است

از راه دور هم سکوتت با من حرف زده است

تا ابد به یادت می مانم

حتی اگر نگاهت در سکوتمان غرق شود

و برای همیشه برایت می خوانم

همان شعری را که هر غریبه ای برای غریبه ای دیگر می خواند

چه قدر دلم تنگ است

اما نه برای تو

برای چشمان آن غریبه ای

که نگاهش آشناتر از یک کلام است

و کلامش تنها سکوت

وسکوتش یک کلام

عشق