آهــــــــــــــــــــاوران

فصلهای بی کسی ، رنگهای  بی رنگ

زمستان بود .... بهار شد و ....

من از چه می گویم !!

 از بودنی به شکل نبودن ؟؟

افسوس

خانه  را سیاه کردند ، لاجوردی پوشان سبز

ای همچنان زاده ابر

 من به تو می بالم

این فصل آغازین را

 تقدیم تو می باید

اینک موسم دل تنگی

 نوبه باران است

ای شوکت باران زا

درفصل وفاداری

مدیون تو خواهم بود

 ناقابل ، این قطره باران را

دریای خوروشانی ....