پيام

آهـــــــــــاوران
88/10/26

+ فراموشي رابستاييم؛ زيرا که يادمان را پس از مرگ؛ نزديک ترين دوست زنده نگاه ميدارد؛ فراموشي را با دردناک ترين نفرين ها بياميزيم؛ زيرا انسان؛ دوستانش را فراموش ميکند؛ کتابهايي که خوانده است؛ را فراموش ميکند .. و رنگ مهربان نگاه يک رهگذر را هم؛ فراموش ميکند ..

نيلوفر 88/11/20

يک ساعت که آفتاب بتابد خاطره آن همه شبهاي باراني از ياد مي رود اين است حکايت آدمها............فراموشي

جالب بود . منو به ياد يه دوستي انداخت كه ياد فراموشيش كلي عذابم ميده ولي بهر حال روزي بايد ديد وگذاشت وگذشت.

ولي فراموشي خودش نعمته انسانه ديگه از نسيان مياد :دي

آدما معمولا چيزايي رو فراموش مي كنن كه به نفعشون نيست آقاي سعيدي! :دي

گاه براي ساختن بايد ويران كرد،‏گاه براي داشتن بايد گذشت و گاه در اوج تمنا بايد نخواست...

لايك براي گفته ي اقاي علوي

سلام عليکم آهاوران گرامي ، مي خواستم بگويم ... ، فراموش کن ! فقط بگويم که يک چيز را نمي شود فراموش کرد ! يک چيز از ياد نمي رود ! همان که با آن چيز ديگري فراموش مي شود ! با آن بياد مي ماند !

كاش به همين راحتي ميشد خيلي چيزها رو فراموش كرد!

من كه معمولا خيلي زود مي تونم همه چي رو فراموش كنم شما رو نمي دونم!

منم همينطور ولي تنها چيزي كه فراموش نميكنم اينه كه اگه خودم كسي رو ناراحت كنم يا بدي كنم همش تو ذهنمه و تا از دله كسي در نيارم راحت نميشم البته ببخشه هم فراموش نميكنم متاسفانه

ول كن برم...........

باهات موافقم آسموني

خداحافظ و شبتون پرستاره دوستان

خدافظ.

بله با خدا همه چيز فراموش ميشه ! يعني محفوظ ميشه ! و بي خدا حتي خود هم فراموش ميشه ! منتها نه محفوظ ! چراکه کي حفظش کند ؟

بله استاد حق با شماست!